Rondje Den Helder op de fiets

Het zogeheten woon-werk-schoolverkeer heeft Den Helder goed op orde. Langs alle doorstroomwegen is een keurig fietspad aangelegd al blijkt ook daar de jeugd een rebelse weggebruiker. De zin ‘Het is toegestaan met z’n tweeën naast elkaar te fietsen’ snappen ze, al wordt dit dikwijls vertaald naar drie of meer personen, maar het deel achter de komma waar staat ‘mits de verkeerssituatie het toelaat’ zijn de meeste niet aan toegekomen. In de buurten en de binnenstad is het iets minder fortuinlijk, zo hebben loszittende stenen in bijvoorbeeld de Molenstraat en Spoorgracht een vibrerende werking voor het hele lijf, wanneer je er met de fiets overheen rijdt, die beslist niet als prettig wordt ervaren. De Beatrixstraat is met de onderbreking van gladde keitjes ook niet bij ieder weertype ‘Paradijselijk’ te noemen en hier en daar zijn vreemde overgangen van fietspad naar B-weg zoals langs de Rijksweg waar na het viaduct het riante fietspad ineens een B weg is waar door automobilisten doorgaans veel te hard gereden wordt. Op het gebied van de toerist is nog een aardige slag te maken. Toegegeven, men weet waar men een mooi recreatief fietspad neer moet leggen in Den Helder. De dijk en het fietspad door het prachtige duingebied en Duinvliet, beter bekend als de kanoroute zijn prachtig om te fietsen en ook toeristische attracties zoals Fort Kijkduin, Westoever, De Helderse Vallei en Willemsoord zijn prima bereikbaar met de fiets. Zeker in de zomer  is het er echter vaak net even te druk, ook omdat hier de toegangswegen naar het strand kruizen. Het zorgt nogal eens voor chaos, niet in de laatste plaats omdat de weggebruiker zelf weinig rekening houdt met elkaar. Voetgangers lopen gezellig twee aan twee, liefst nog met loslopende hond ook al staan overal borden dat dit geen losloopgebied is, waar de racefiets dan omheen moet manoeuvreren en nee, meer paden door de duinen is geen optie, maar de vermenging van voet- en fietspad is heden ten dage geen goed recept meer voor ontspannen fietsen, want naast de eerder genoemde gebruikers zijn er ook nog de scootmobiels, wandelwagens, racefietsen, wandelaars, mountainbikers, E-bikers en recreatieve fietsers, afgewisseld met af en toe een scooter die denkt dat als hij/zij niet harder rijdt dan 20 á 30 kilometer per uur best voor een fietser door kan gaan, zonder zich te realiseren dat de scooter wel 2x zo breed is dan een fiets. Tot slot noemen we dan als steeds vaker voorkomende fenomeen de ‘banaanfiets’ en ligfiets, snel en geruisloos en aangezien men tegenwoordig met steeds snellere fietsen en vollere wegen bij een valpartij meer oploopt dan een geschaafde knie of gekneusde arm, ook niet echt veilig. Ook behoeft hier en daar onderhoud, zoals het pad langs de Donkere Duinen. Wie het knooppuntensysteem volgt kan in- en rond Den Helder prima de weg vinden, wie nog ouderwets op de aanwijzingen van bordjes fietst zal hier en daar de weg moeten vragen, al was het maar – en dat is simpel te verhelpen- dat sommige bordjes de verkeerde kant uitwijzen of onleesbaar zijn vanwege vuil. Al met al verdiend Den Helder als woon—werk-school fietsnetwerk zeker een dikke voldoende, als toeristisch fietsparadijs zal regelgeving, handhaving en onderhoud een enorme stap naar verbetering zijn. Betere stallingen, liefst met oplaadpunt voor de E-bike kan het fietsparadijs nog aantrekkelijker maken. Natuurlijk willen we ook graag weten hoe één en ander zich verhoud met de omliggende gebieden, ook dat hebben we proefondervindelijk onderzocht, dus wordt vervolgd.